Op zoek naar de  loorn

door Dona Ferentes 

Deel I: Verbannen uit Saga

Hoofdstuk 5: Een vergeten vete

7

Elvin schudde knorrig zijn hoofd. Er kwam geen eind aan de manieren waarop Mensen elkaar probeerden te boeien en te onderwerpen. Een stukje van een Florijns vers kwam bij hem op: Floorn flemen en kussen, feeën vleien en sussen, mussen maken mussen, maar mensen werpen lussen...
'Ze heeft het met haar bediende ook gedaan, heb je het niet gemerkt? Hij haat haar, maar hij kan niet aan haar ontsnappen. Hoe dan ook, het geeft me de gelegenheid met je te praten. Je hebt gehoord wat ze over mij zei...'
'Eerlijk gezegd niet', zei Elvin. 'Ik was in de war, omdat dat monster - '
'Een grijpvogel is geen monster. Gryppok heeft monsters gemaakt van zijn leger, maar normaal is een grijpvogel en wijs en bedachtzaam dier. Omdat Gryppok je steentje zag, bedoel je?'
`Het lijkt wel of iedereen het kan zien behalve ik’, mopperde Elvin.
'Nee hoor', lachte Taris, 'alleen wezens met een speciale begaafdheid. De Vrouwe heeft het gezien natuurlijk, en Gryppok, die zelf van licht gemaakt is. Maar de rovers hebben het je laten houden, toch? En de gasten van de herberg hebben het ook niet opgemerkt.'
'Hm', bromde Elvin. 'Waarover wilde je met me praten? Over het geraas in de verte?' Want nu het griffioenenleger vertrokken was, hoorde hij het verre geluid weer.
'Wat voor geraas?' Taris ritste de zaden van een grasspriet.
'Hoor je het niet? Het is heel ver weg... ik noem het geraas, omdat ik geraas zou horen als ik er dichterbij was. En als ik nog dichterbij kwam, zou het een donderend lawaai zijn. Maar eigenlijk is het alleen een soort gezoem. Een leger, denk ik, honderden en honderden laarzen, en paardenhoeven, en karren.'
'Er is geen oorlog', zei Taris opnieuw.
'Er is wel een leger', hield Elvin koppig vol.
'Ik weet het niet... Kan het zijn dat je de geluiden uit het verleden hoort? In de oorlog tussen Uglon en Saga zijn er duizenden soldaten over de weg van Tachus naar Spor gemarcheerd. De koning wilde de Uglonen verrassen met een omtrekkende beweging, een aanval uit het westen waar ze hem niet verwachtten...'
'Misschien...’ zei Elvin peinzend. `Soms horen of ruiken wij floorn vervlogen geluiden en geuren... een enkeling kan ook in de toekomst horen. Alleen heb ik nooit zoiets gemerkt.’ Maar dat was niet waar, want opeens herinnerde hij zich hoe hij als jonge floorn ‘s ochtends soms al de geur rook van een lekkernij die hij ‘s middags pas kreeg voorgezet. `Maar terzake, Mens.'
Taris lachte.
'De griffioen zinspeelde op de vete van Aza met mijn huis. O, hij deed het in bedekte termen, maar voor de vorstin en mij waren zijn woorden duidelijk genoeg. Hij vroeg zich af of mijn gevangenneming nog een ander doel diende dan alleen het voor de hand liggende diplomatieke. Ik bedoel: Vrouwe Aza is op weg naar Sol met een missie; het is niet moeilijk te raden dat ze mijn heer de koning wil benaderen met een voorstel. Een bondgenootschap, of een handelsovereenkomst, ik weet het niet. Kennelijk zijn haar plannen zo groots dat ze zich verzekert van zo breed mogelijke steun. Ik denk dat jij ook je rol speelt in haar intriges. Een bescheiden rol weliswaar, maar toch. En ik dien kennelijk om mijn heer koning onder druk te zetten.'
'Wat is dat voor vete?' vroeg Elvin. Hij likte aan zijn vingers, die dropen van de honing.
'Vanavond', zei Taris. 'Denk liever na over je eigen rol hierin.'

volgende pagina | vorige pagina | inhoud | landkaart

wordt vervolgd !