Deel I: Verbannen uit Saga
Hoofdstuk 15: Elvin de Stralende
12
`Je weet nu waar je volk zich bevindt,
nietwaar?’ vroeg Almesis.
Elvin knikte.
`Ze hebben zich verzameld’, zei hij. `Alle drommen zijn samengekomen in...’
Met een handgebaar legde de Oudste Zuster hem het zwijgen op.
`Wat ik niet weet, kan niemand me ontfutselen’, zei ze. `Ook ik
zal me in gevaar moeten begeven. Het waagstukje van die kleine Aäsin
heeft me getoond wat me te doen staat; ik zal me persoonlijk met de
Zwarte Koningin moeten meten. Maar onthoud één ding, Elvin: Aza zal
er alles aan doen om jouw volk te gronde te richten. Wat je ook doet,
blijf uit de buurt van welke drom of kloon dan ook. Je zult je helaas
in lang niet bij je vrienden kunnen voegen.’
`Het zij zo’, zei Elvin schor.
`Je zult slagen in je opdracht, dat weet ik zeker. Mijn vriend Lariks
heeft jou niet voor niets opgenomen in de rijen der
Stralenden.’
`Het ging per ongeluk!’ riep Elvin uit. `Ik wist zo gauw niet
wat ik met het steentje moest doen toen die
Zeeridder...’
`Niets waar de Ziener de hand in heeft, gebeurt zomaar’, zei
Almesis. `Ik verheel me niet dat ik zijn opzet niet doorgrond,
al waren we vroeger zo vertrouwd dat we elkaars geest ook op
grote afstand konden bereiken. Maar ik ken hem genoeg om te weten
dat hij dit alles heeft Gezien, zodra hij je ontmoette, en
waarschijnlijk al eerder.’
`O’, zei Elvin ongelukkig. Er kwam een gedachte bij hem op. Zou
Yondin, de Windlezer, de Gids, de Vlechter van het Verbond, soms
ook voorzien hebben dat Elvin was voorbestemd om de loop van de
geschiedenis te verleggen? Zo onverbiddellijk als de Raad hem
destijds had weggestuurd... Gebrek aan mededogen kwam alleen bij
heel ernstige vergrijpen voor. Natuurlijk, Elvin had de Gebruiken
geschonden, maar hij had geen levend wezen gedood, of eigendom
nagejaagd...
Hij fronste zijn voorhoofd. Vergaar de Kennis van de Mensen... luidde
de boodschap waarmee hij was weggezonden. Betekende dat soms iets
anders dan hij had aangenomen? Zou het zijn opdracht zijn geweest
om kennis óver de Mensen te verzamelen? Om het wezen van Mensen te
doorgronden? Later zou hij daar eens grondig over moeten
nadenken.
Taris zou hij missen op zijn tocht. Maar Lavendel zou bij hem
zijn, en Rorin natuurlijk.
`Voor de groenling hebben we een oplossing bedacht’, zei
Almesis. `De weg die jij moet gaan is te hachelijk; jij zult
al je aandacht nodig hebben om het meisje in veiligheid te
brengen. Jij weet nu waar de floorn zich hebben verzameld. Vertel
het aan Verris te Starna - en alleen aan hem. Hij zal Rorin
begeleiden tot een plek daar niet ver vandaan, zodat Rorin zelf
zijn weg kan vinden.’
`Hij zal bij mij willen blijven’, zei Elvin.
`Ben je daar zeker van? Terwijl hij vóór nieuwe maan bij
zijn verwanten kan zijn? Of is het misschien zo dat jij
hém nodig hebt?’
Elvin boog zijn hoofd en zweeg.
`Welnu. Jij zult het meisje Lavendel meenemen door de
bergen. Letterlijk dóór de bergen: je zult de weg gaan
van Dagaris van Zodiac, over ondergrondse paden, langs
wat de Zeeridders aanzien voor de Derde Bron. In werkelijkheid
is dat iets veel huiveringwekkenders... Het is de toegang tot
de onderwereld. Niemand zal je durven volgen. En het is de
laatste plek waar Aza jullie zal zoeken. Ben je daartoe bereid,
Elvin de Stralende?’
`Ik... ik zal doen wat ik kan’, hakkelde Elvin.
volgende pagina |
vorige pagina |
inhoud |
landkaart
wordt vervolgd ! |
loorn